Kailangan ba natin talagang magbigay ng limit sa ating mga yaya o ate sa bahay? Noong maliit pa ako, lagi kong tinatanong si mommy, "Ma, bakit yung mga ate nila Auntie eh naka-uniform?, bakit iba yung food nila sa kinakain natin? bakit natutulog sila sa mga maliit na rooms kesa sa tinutulugan natin? etc....etc.. ang lagi lang sagot ni mommy noon, "Kasi anak yun ang rules ng Auntie mo". Pero siyempre marami pa rin akong tanong na bakit, para di na siya mahirapan sumagot ang isasagot niya na lang, "Sigh, ask your Aunt na lang".
Wala akong pagkakataon matanong si Auntie kasi busy siyang tao. Pero one time ng umuwi yung isa ko pang Auntie galing U.S. since mga successful na matatandang dalaga sila, nagkaroon sila ng parang "slumber party" at sinama nila ako. Doon ako nagkaroon ng opportunity na bakit ganoon ang mga yaya o ate niya sa bahay at para kakong di ata tama. Kawawa naman. Pero ang sagot ni Auntie sa akin "kasi anak, may mga taong pag di mo ipinaalam sa kanila kung ano ang job description nila, minsan di na sila lumalagay sa tama. Bakit naman kawawa? di naman sila pinaparusahan. Kumakain naman sila ng tama, ang tinulutulugan nila ay maayos etc. may punto siya doon so di na ako nagtanong pa. Dahil sa feeling ko parang tama na rin naman siya. Kaya lang naman nasasabing kawawa di lang kasi ako sanay sa ganoong pagpapalakad.
One time, habang kumakain ako sa isang tindahan sa dati naming tinitirahan, nagulat ako ng may isang payat na babae na may kasamang parang foreigner na teenager na sumusugod sa katabing bahay ng kinakainan kong tin
Yung isa namang kaibigan ko, ang ate na ito ay parang 20 years na sa kanila. Pero literally, yung ibang years eh nung buhay pa ang lola niya. Nabuking na lang niya isang gabi na may tinatagong affair ang daddy niya at si yaya. Oh my God! diba? at di niya alam kung ilang years na o kung paano niya sasabihin sa mommy niya at mga kapatid niya. Dumating ang panahon na kailangan ng malaman, sinabi niya, pero ang worst dun, pindahan. Sabi niya " P***** ina mo! lumabas ka jan! ang kapal ng mukha mo! mang-aagaw ng asawa! Hayup!" .. Di ko na nalunok ang kinakain ko sa pagkagulat at lalo na ng makita ko kung sino ang babaeng yun. Aba si Tita B pala. Nanay ng bestfriend kong half-baked pinoy half-baked kong Aussie. Nawala na ang pagkagulat ko ng umiiyak na silang mag-ina. And imagine! ano ginagawa nila dito e hindi naman sila dito nakatira kundi sa ibang bansa. Nang malaman ko ang tunay na kwento, aba! nainis rin ako. Imagine, ang bait ni Tita B. Itong kapitbahay na ito ay tinanggap niya sa bahay niya doon sa ibang bansa para may matirhan at magkaroon ng stepping stone sa magandang buhay tapos ang naging kapalit noon ay.. oh well alam niyo na. Worst, nagkaanak pa. At para sa kapalit ng accomodation niya, tumulong-tulong siya sa bahay na parang nanny.
Isang beses naman, nakita ko ang pag-ka bitch ng isang yaya na di pagsunod sa pinsan ko. Andiyan ang nagdabog, nagtapon ng plato at sumagot ng pabalang. At kung maka comment at butt in sa kwentuhan ng amo ..walang patumangga. alabas na ginagawan niya ng kwento ang daddy niya at si yaya. Pero buti na lang lumalabas yung katotohanan nung nagtago na si yaya at di nagpakitang muli. Yun nga lang magulo na ang pamilya nila.
Doon ka narealize yung sinabi ng Auntie kong sumakabilang buhay na. Tama pala siya. Hindi sa kinakawawa mo sila pero yung pinapaalam mo lang sa kanila na ""oopss, dito ka lang, di ka pwedeng lumagpas sa kung ano man ang trabaho mo". Siguro kung itong mga kilala kong ito ay naging ganoon katulad ni Auntie, di siguro nangyari sa kanilang mga buhay yung ganoon.
O diba? siguro nga dapat na ganoon. Pero dapat andun pa rin yung kabaitan at pag respeto sa kanila bilang tao.
No comments:
Post a Comment